Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
w Lubinie

411px-POL_powiat_lubiński_COA.svg
Historia PPP wydana w 1987 roku z okazji 20-lecia Poradni.

HISTORIA PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W LUBINIE

  1. Poradnictwo na ziemiach polskich

Początki udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej sięgają przełomu XIX i XX wieku. W 1915 r. w Warszawie powstała poradnia zawodowa dla chłopców i dziewcząt przy Towarzystwie „Patronat nad Polską Młodzieżą Rzemieślniczą i Przemysłową”, co dało początek Instytutowi Psychotechnicznemu, którego celem było badanie przydatności młodzieży do pracy w różnych zawodach. Od 1921 r. przy Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie zaczyna działać Laboratorium Psychopedagogiczne, dokonujące selekcji do szkół specjalnych dzieci z upośledzeniem umysłowym. Lata 1928-1939 to okres powstawania różnych poradni zawodowych, psychotechnicznych, psychologiczno-wychowawczych, leczniczo-wychowawcze, psychohigienicznych, itp. Powstanie w 1931 r. Koła Psychologów Szkolnych daje początek działalności coraz liczniejszym instytucjom działającym na rzecz dziecka. Okres II wojny światowej przerywa ten trend. 

Za datę powstania systemu poradnictwa zawodowego i wychowawczego w Polsce po II wojnie światowej należy uznać rok 1958, kiedy to powołane zostają poradnie społeczno-wychowawcze tworzone przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. Ministerstwo Oświaty i Wychowania 1 sierpnia 1964 r. zlikwidowało poradnie psychologiczne i powołało do życia poradnie wychowawczo-zawodowe. Kolejną przełomową datą w rozwoju systemu poradnictwa był dzień 11 czerwca 1993 r. Wówczas poradnie wychowawczo-zawodowe przekształciły się w poradnie psychologiczno-pedagogiczne.

  1. Historia poradni w Lubinie

Początki działania poradnictwa w Lubinie i rejonie datują się od roku szkolnego 1966/1967. Ówczesny Inspektor Oświaty – Kazimierz Styś – z datą 1 marca 1967 r. powołał w Lubinie nową placówkę oświatową, tj. Powiatową Poradnię Wychowawczo-Zawodową. Pierwszym pracownikiem i kierownikiem Poradni była dr hab. Aleksandra Maciarz, pedagog specjalny, związana później z Wydziałem Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Zielonogórskiego. Placówka rozpoczęła działalność w budynku Powiatowej Przychodni Obwodowej w Lubinie przy ul. gen. J. Bema 6. Do 1970 r. Poradnia trzykrotnie zmieniała swoją siedzibę. We wrześniu 1970 r. otrzymała do dyspozycji dwie duże sale lekcyjne w Szkole Podstawowej nr 1 w Lubinie przy ul. M. Skłodowskiej-Curie 6. W roku szkolnym 1971/1972 nastąpił wyraźny rozwój organizacyjno-merytoryczny placówki Nawiązano wówczas kontakty ze służbą zdrowia, sądem, milicją, Społeczną Poradnią dla Nieletnich oraz ścisłą współpracę z Okręgową Poradnią Wychowawczo-Zawodową we Wrocławiu i Ośrodkiem Selekcyjnym w Bolesławcu. Z dniem 1 września 1972 r. funkcję dyrektora Powiatowej Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Lubinie objęła Czesława Wiadrowska. Wraz z rozwojem społeczno-gospodarczym miasta Lubina i okolic, zmieniały się zadania Poradni wynikające z potrzeb dzieci i młodzieży. W roku szkolnym 1973/1974 zaczęły powstawać pierwsze gabinety terapii pedagogicznej oraz zespoły korekcyjno-kompensacyjne w szkołach, wspierane przez pracowników Poradni. Zaczęto realizować również zadania na odcinku pracy z uczniem szczególnie uzdolnionym. Zakres zadań i kompetencji Poradni Wychowawczo-Zawodowej jako instytucji oświatowej systematycznie wzrastał. Rodziły się różne formy pracy profilaktycznej, inicjowane i prowadzone przez pracowników poradni. Jedną z takich niekonwencjonalnych form pracy był Klub Rodzin Zastępczych Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, działający przy Poradni do 1981 r. Na terenie Poradni działał także Młodzieżowy Telefon Zaufania oraz organizacje społeczne niosące pomoc potrzebującym rodzinom. 

Poradnia przez długie lata zajmowała budynek przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 6 (tzw. „Pałacyk”). Pożar budynku w lutym 1989 r. spowodował czasowe przeniesienie placówki m. in. do trzypokojowego lokalu mieszkalnego na ul. Kruczą 14, a pracownicy poradni zostali rozmieszczeni w różnych punktach miasta. Dzięki staraniom ówczesnej dyrektor, Czesławy Wiadrowskiej, władze miasta podjęły decyzję o wyremontowaniu i dostosowaniu do potrzeb Poradni budynku przy ul. Kopernika 16, w którym wcześniej mieściła się szkoła specjalna. Centralne położenie budynku oraz samodzielność placówki znacznie usprawniło i poprawiło jej warunki pracy. 

W roku 1995 Czesława Wiadrowska objęła stanowisko wicekuratora w Kuratorium Oświaty w Legnicy, a prowadzenie placówki przejęła Krystyna Skotniczny – dotychczasowy zastępca dyrektora. Kolejnymi dyrektorami placówki były: Alicja Cieleszczyn (1995-2002), Elżbieta Palej (2002-2005) i Elżbieta Galas (2006-2020). Od 1 września 2020 r. obowiązki dyrektora pełni Barbara Rybicka.

Transformacje ustrojowe i administracyjne w państwie powodowały kolejne zmiany organizacyjne placówki. Powiatową Poradnię Wychowawczo-Zawodową przekształcano kolejno w: Miejską Poradnię Wychowawczo-Zawodową, Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, Poradnię Wychowawczo-Zawodową. W latach 1978-1986 działała filia Poradni w Ścinawie. W 2002 r. Poradnia Wychowawczo-Zawodowa została przekształcona w Powiatowe Centrum Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego i Doradztwa Metodycznego w Lubinie. W tej formie placówka działała do końca roku 2005 r. Od 1 stycznia 2006 r. nastąpił jej podział na Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną i Powiatowe Centrum Doradztwa Metodycznego. Z dniem 3 lutego 2012 r. placówka została przeniesiona na Aleję Komisji Edukacji Narodowej 6A, gdzie ma swoją siedzibę po dziś dzień.

Aktualnie opieką Poradni objęte są dzieci i młodzież ucząca się z gmin: Lubin, Rudna i Ścinawa. Placówka współpracuje z ponad 70 placówkami oświatowymi położonymi na terenie miasta Lubin i powiatu lubińskiego. 


Opracowanie:
Barbara Rybicka, Mirosława Hodura

Lubin, 28.11.2020 r.


Źródło: 
„Poradnia Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubinie. 40 lat minęło…”, oprac.: Danuta Michalska, Bogusława Jarosz, zasoby własne Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubinie, Lubin, 2007.

Historia Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Ścinawie

Miasto Ścinawa leży na lewem brzegu Odry przy skrzyżowaniu tras komunikacyjnych wiodących do Lubina, Głogowa, Leszna, Rawicza, Wołowa i Prochowic. Pierwsza wzmianka historyczna o Ścinawie pochodzi z 1202 r. Prawa miejskie otrzymała z rąk księcia głogowskiego Konrada I, najprawdopodobniej między 1248-1259 r. Po II wojnie światowej Ścinawa należała do powiatu wołowskiego i województwa wrocławskiego. Od 1973 r. gmina Ścinawa, na dwa lata, należała do powiatu lubińskiego. W latach 1975-1998 r. Ścinawa weszła w skład nowo utworzonego województwa legnickiego. Od 1998 r. należy do powiatu lubińskiego.

Poradnię w Ścinawie utworzono 01.09.1978 r. jako filię Poradni Wychowawczo- Zawodowej w Lubinie w wydzielonym pomieszczeniu w Państwowym Domu Dziecka. Jej kierownikiem i pedagogiem została p. Wiesława Fluder, a pierwszym psychologiem p. Elżbieta Palej. W drugim roku funkcjonowania Poradnia stała się samodzielną placówką. W 1979 roku Poradnię przeniesiono do części parterowego budynku przy ulicy Wołowskiej 34, który wcześniej był wykorzystywany jako pokoje pracownicze Przesypowni Cementowej.

Było to 5 pomieszczeń, z czego 4 przeznaczono do pracy pracowników pedagogicznych, którzy obejmowali swą opieką dzieci i młodzież z gminy Ścinawa i gminy Rudna.

Należy podkreślić, że od początku istnienia Poradnia obejmowała swą opieką również funkcjonujący Państwowy Dom Dziecka przy ul. Świerczewskiego  i Kolejowy Dom Dziecka przy ulicy Królowej Jadwigi, które to placówki następnie zostały  w 1997 r. połączone w  Dom Dziecka. Do Poradni zgłaszane były również  dzieci i młodzież z  Domu Samotnej Matki „Markot VI”.

Warto tu wspomnieć, że w początkowych latach pracy Poradni w samej tylko gminie Ścinawa  w 1980 r. we wszystkich szkołach uczyło się w 51 oddziałach 1382 uczniów (źródło: Anita Musialska „Przemiany społeczno-gospodarcze w gminie Ścinawa 1945-1989”).

Pani Wiesława Fluder pełniła swą funkcję do 31.08.1986 r.

Kolejnymi dyrektorami byli:

  • p. Rogala Irena – dyrektor – 01.09.1986-31.08.1992
  • p. Pikuła Teresa – dyrektor – 01.09.1992-31.08.1997
  • p. Pękala Bożena – dyrektor – 01.09.1997-31.08.2001

W 1993 r. Poradnia (zgodnie z Rozporządzeniem MEN z dnia 11 czerwca 1993 r.) zmieniła nazwę na Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną i w 1994 r. przeniosła swoją siedzibę do części pomieszczeń Państwowego Domu Dziecka mieszczącego się przy ulicy K. Świerczewskiego 12 (obecnie to ul. Jana Pawła II, w którym ma swoją siedzibę „Ośrodek Badawczo-Naukowo-Dydaktyczny Chorób Otępiennych”- potocznie zwany „Ośrodkiem Alzhaimera”).

Przed wejściem do byłej Poradni do dziś rośnie wspaniała brzoza posadzona w 1993 r. przez pracowników.

Przez 23 lata swojej działalności pracownikami pedagogicznymi Poradni w Ścinawie było w sumie 12 osób.

Były to: Wiesława Fluder, Elżbieta Palej, Elżbieta Gryglewicz, Mirosława Hodura, Teresa Pikuła, Dorota Łomnicka, Irena Rogala, Lilla Pietryka, Regina Nieradko, Bożena Pękala, Jolanta Smoła, Dorota Banaś.

W skład Zespołów Orzekających, jako lekarz, wchodziła p. Elżbieta Piechowicz.

Ponadto pracownikami Poradni byli także: Barbara Sałek, Irena Kocur,  Henryka Podbucka, Krystyna Terech, Danuta Piwowarczyk.

Ciekawostki dotyczące pracowników (bez zgody powyżej wymienionych osób….):

Wiesia robiła wspaniałe przetwory, p. Ela P. „za szafą” tworzyła pierwsze diagnozy psychologiczne, p. Ela G. do placówek niekiedy dojeżdżała stopem, p. Mirka wspomina pyszne poczęstunki podczas pracy w terenie, p. Tereska uszyła kocyki i pokrowce do sali ćwiczeń, p. Dorota Ł. dwa razy zatrudniała się w tej samej Poradni, p. Irena R. bardzo lubiła pracę na działce, p. Lila w drodze z pracy wsiadła do zakładowego autobusu i zapłaciła mandat, p. Renia lubiła czyste krany, p. Bożena gotowała marchewkę w mleku, p. Jola budowała dom w górach, p. Dorota B. miała miód, p. Ela P. wsłuchiwała się w diagnozy, p. Basia malowała obrazy, p. Irena K. przynosiła jabłka z sadu, p. Henia jeździła rowerem, p. Krysia lubiła drożdżówki, p. Danusia miała Jacka i Małgosię. Ech, miło się wspomina… Ale tak naprawdę to były czasy pracy bez komputerów, komórek, ksero, z kalkami, maszynami do pisania, spisanym rozkładem jazdy PKS i PKP, wypłatami w gotówce do ręki i kanapką w papierze śniadaniowym.

Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w Ścinawie zlikwidowano z dniem 31.08.2001 r., a jej zadania przejęła Poradnia w Lubinie.

Zebrała i opracowała: Lilla Pietryka

Ścinawa, 27.11.2020 r.

Skip to content